Bordeaux 2004: de hoorn des overvloeds

Zoals ministers in conclaaf bijeenkomen om tot een consensus te geraken, zo ook was Bordeaux op 4 april 2005 de verzamelplaats van de internationale pers, maar dan niet met de bedoeling om tot een eensluidend oordeel van het oogstjaar 2004 te komen. Immers, de verschillende commentaren op het millésime 2004 lagen verder uit elkaar dan ooit. Maar wijncritici zijn geen politici die met een gezamelijke besluitvorming naar buiten moeten komen. Elk jaar opnieuw rolt Bordeaux de rode loper uit voor de wijnschrijvende pers. Een uiterst belangrijk moment waar alle bordeauxproducenten niet zonder enige angst naar uitkijken. Zal het millésime 2004 door de pers worden beschreven als een groot wijnjaar of eerder als een middelmatig jaar dat nauwelijks het enthousiasme van de wijnliefhebber kan losweken? Bordeaux is er zich terdege van bewust dat de aanwezigheid van de 105 wijnjournalisten een enorme impact heeft op het beeld dat van het oogstjaar 2004 de wereld wordt rondgestuurd terwijl de wijnen nog meer dan één jaar op vat moeten ‘groeien’. Vraagt de beoordeling van wijnen in zo’n pril ontwikkelingsstadium steeds een zekere omzichtigheid en reserve dan geldt dit nog meer voor de wijnen uit 2004. Vooreerst was er de late oogst – de laatste sinds 1988 – en bovendien hadden de druiven een hoog gehalte aan appelzuur waardoor de malolactaatgisting langer duurde dan normaal, daarbij nog vertraagd door de koude keldertemperaturen tijdens de eerste maanden van het jaar. Bij de châteaux die de voorkeur gaven aan een zo natuurlijk mogelijk evolutieproces van de wijn en die hun kelders niet hebben opgewarmd, was de malolactaatgisting amper beëindigd op het moment van de primeurdegustaties. Zowel producenten als wijncritici zijn het er roerend over eens dat deze primeurdegustaties veel te vroeg komen. Dit is des te meer het geval voor een late oogst zoals deze van 2004. Bordeaux heeft sinds jaren niet kunnen weerstaan aan de druk van de journalisten die almaar vroeger naar de regio afzakten om als eerste met een analysebulletin van de recenste jaargang te kunnen pronken. Om nu nog de knop om te draaien, is het te laat. De handel en de wijnliefhebber hebben er zich op ingesteld om in april-mei de lijsten van de succes-châteaux in alle media terug te vinden. Het is de verdienste van de Union des Grands Crus de Bordeaux die nu beslist wanneer de wijnschrijvers het jongste millésime kunnen degusteren. De vraag die telkens opnieuw weerkomt is of alle monsters die worden geproefd wel representatief zijn voor wat meer dan één jaar later pas op fles gaat. Elke openhartige wijnbouwer zal grif bekennen dat in dit evolutiestadium niet alle cuvée’s evenver zijn gevorderd of dat de definitieve assemblage nog niet is gebeurd, of ook dat de vin de presse nog niet is toegevoegd. Anderzijds zou het vanwege de wijnbouwer allerminst van economische realiteitszin getuigen indien hij bij de voorlopige assemblage van de monsters niet de beste barriques zou uitkiezen. Meestal is het percentage nieuw hout in het monster hoger dan in de latere definitieve assemblage. Vermits in een zo vroeg stadium de wijn nog niet is getekend door een ‘prise de bois’, is dit nieuw hout veeleer een pluspunt dan een negatief element bij de degustatie van deze zeer jonge wijnen uit 2004. Ook de tijdspanne tussen de monstername en het proeven van het staal kan het oordeel over een bepaalde wijn in sterke mate beïnvloeden. De wijnen zijn zo vroeg na de oogst nog fragiel en onafgewerkt waardoor ze zeer gevoelig zijn voor oxidatie. Monsters van zes of zeven dagen oud verliezen hun fraîcheur en vertonen tekenen van vermoeidheid of oxidatie. In die heksenketel van de monsterbereidingen om te voldoen aan de talrijke degustaties, niet alleen voor de pers maar ook voor de handel, worden soms wel eens monsters gepresenteerd die niet meer beantwoorden aan de intrinsieke kwaliteiten van de wijn. Zo noteerde ik in de voormiddag tijdens de blinde degustatie van de saint-emilions en pomerols Château Beau-Séjour Bécot als één der beste saint-emilions terwijl diezelfe wijn tijdens de blinde degustatie van de premiers grands crus van Saint-Emilion op het einde van de dag hoekiger, stugger en een minder fruitgedragen onderbouw vertoonde. Navraag bij Dominique Bécot leerde me dat het monster bij de degustatie van de premiers grands crus enkele dagen ouder was dan dat van de voormiddag. Hieruit blijkt eens te meer het belang om in degustaties zo vers mogelijke stalen in te zetten want niet voor elke wijn heeft de proever de kans hem een tweede maal te degusteren en zijn mening, in geval van twijfel, bij te stellen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat bij het herproeven van dezelfde wijnen enkele maanden later er reeds opmerkelijke verschuivingen in het kwaliteitsklassement zouden optreden. Het probleem is echter dat wat is neergeschreven door de consument als een definitief oordeel wordt gelezen, waaraan in de meeste gevallen nog nauwelijks iets wordt gewijzigd.

Genereuze opbrengst

Van Bordeaux wordt wel eens gezegd dat er geen twee identieke jaren bestaan. Voor de ene vormt dit de charme en de sterkte van Bordeaux, voor de andere wordt die ‘wispelturigheid’ als een zwak punt ervaren. Hoe verschillend was 2004 ten aanzien van 2003? Een druif rijpt in functie van de klimatologische omstandigheden. Dit rijpingsproces verschilt dus van jaar tot jaar en is bepalend voor de karakteristieken van het millésime. De omstandigheden van 2003 zijn alom bekend: twee langdurige hittegolven hebben de wijnstok geteisterd met op vele plaatsen, vooral op zandige en sterk drainerende bodems, een waterstress die de verdere fotosynthese afremde of zelfs geheel blokkeerde. Dit resulteerde in wijnen met veel alcohol niet zozeer door rijping maar veeleer door verdamping van het vocht uit de druif. Het gevolg hiervan was dat de tannines niet altijd volkomen rijp waren en door het fruit gedekt. Bodems met een betere waterretentie, zoals kalk- en kleibodems, hebben in 2003 betere wijnen voortgebracht met een voluptueus karakter maar tevens met fraîcheur, rijp fruit en smaakvolle tannines. Overal noteerde men in 2003 zeer kleine opbrengsten, soms tot 40 procent minder dan normaal. Maar ook de opbrengst van 2002 lag onder het gemiddelde. Het leek alsof de wijnstok hierdoor een deel van zijn energie had opgespaard voor de jaargang 2004. Immers, nooit voorheen had de wijnstok zoveel druiven voortgebracht. Een fenomeen dat zich trouwens niet alleen in Bordeaux voordeed, maar ook buiten Frankrijk in de andere Europese wijnproducerende landen. Zo werden in Champagne alle vorige records neergehaald. De officiële cijfers, hoe groot ook, lagen nog een stuk lager dan de werkelijke opbrengst… Een appeltje voor de dorst heet dit bij les Champenois. Grote opbrengsten rijpen sowieso moeilijker dan een normale oogst. Juli kende normale temperaturen, maar augustus was veeleer koud en nat. Gelukkig keerde de zon terug in september en bleef ze tot 10 oktober voor hoge temperaturen zorgen waardoor de cabernet sauvignon op een ideale manier kon verder rijpen. Meer dan ooit was het werk in de wijngaard bepalend voor het eindresultaat. Kwaliteitsbewuste wijnbouwers knippen elk jaar een deel van de trossen weg (vendanges vertes) om de rest van de druiven beter te laten rijpen. In 2004 werd soms de helft van de druiven verwijderd. Deze uitdunningsoperatie zorgt niet alleen voor reductie van het aantal druiventrossen maar ook voor een betere spreiding van de overblijvende trossen. Op die manier is er een betere verluchting tussen de trossen waardoor de kans op sluimerend rot vermindert. Anderzijds wordt de rijping ook bevorderd door een deel van de bladeren ter hoogte van de druiven te verwijderen (effeuillage) waardoor deze meer zon kunnen opvangen. De beste wijnen uit 2004 zijn het resultaat van een viertal factoren: rendementen die in toom werden gehouden, een goed terroir, een gezonde wijnstok en het wachten op een optimale rijpheid van de druiven.

Karakteristieken van 2004

De druiven rijpten in 2004 langzaam en regelmatig, met een late oogst tot gevolg. De merlot werd geplukt op het einde van september terwijl nog een vijftiental dagen moest worden gewacht om de cabernet sauvignon volledig te laten rijpen. De temperaturen lagen in september en oktober hoger dan normaal. Alleen de cabernet sauvignon die na 10 oktober werd geoogst,had nog regen te verwerken maar de druiven bleven gespaard van rot. Het suikergehalte liet een goede rijping vermoeden. Alhoewel het gehalte aan anthocyanen, die de intensiteit van de rode kleur bepalen, hoger lag dan in 2003 waren deze kleurstoffen moeilijker te extraheren. Verrassend was ook het hoge tanninegehalte van de druiven, zelfs hoger dan in 2003. Op zich hoeft dit niet perse een negatief element te vormen op voorwaarde echter dat die tannines voldoende rijp zijn, wat grotendeels gebonden is aan niet te excessieve rendementen. Over het algemeen werden in de grand vin weinig groene peper en vegetale toetsen opgemerkt, uitzonderingen niet te na gesproken. Het onrijp karakter was veelal in de second vin terug te vinden. Het percentage van de second vin lag op de meeste châteaux dan ook hoger dan normaal wat erop wijst dat een strenge selectie zich in 2004 opdrong. Een opmerkelijke karakteristiek van 2004 is zijn hogere zuurgraad. Samen met een meer dan behoorlijk natuurlijk suikergehalte vormen de intense kleur, de stevige en presente tannines en de opvallende zuurgraad, de basisstructuur van het oogstjaar 2004.

Bordeaux 2004: une année classique

Waar ons in augustus enerzijds alarmerende geruchten bereikten van nog nooit geziene opbrengsten en waar anderzijds diezelfde maand augustus helemaal niet de nodige zon bracht, waren de verwachtingen maar matig gestemd. En nochtans valt het millésime best mee, zonder het daarom te willen rangschikken bij de grote wijnjaren. Zoals al vermeld was het werk in de wijngaard van primordiaal belang. Op de meeste châteaux werd een strengere vendanges vertes toegepast dan normaal en werd er meer en meer volgens de rijpheid van het perceel geoogst. Bovendien heeft de natuur op het einde van het rijpingsproces een helpende hand toegestoken. Al werd er soms 30 tot 40 procent van de druiven in de maand augustus weggeknipt, toch lagen de rendementen nog duidelijk hoger dan in een normaal oogstjaar, met een gemiddelde van rond de 55 hl per ha. Deze grote opbrengsten liet de wijnbouwer echter toe om een strengere selectie door te voeren waarbij nog meer druiven naar de tweede wijn werden overgeheveld. Volgens ingewonnen informatie bleef de concentratiemachine vrijwel werkloos achter. Hooguit werd hier en daar een saignée toegepast (hierbij laat men een deel van de most wegvloeien vooraleer de gisting te starten) met de bedoeling de verhouding tussen vaste stof en sap te verhogen. Het gevreesde verdunningseffect ten gevolge van overvloedige opbrengsten bleef dan ook meestal beperkt. Uiteraard is 2004 totaal verschillend van het atypische millésime 2003. De wijnen van 2004 hebben een hogere zuurgraad en een behoorlijke dosis tannine. Nochtans zijn het geen strakke onrijpe zuren, evenmin zijn het droge of vegetale tannines. We hebben te doen met een klassiek Bordeaux-jaar, in de positieve zin van het woord. Vaak heeft ‘une année classique’ een pejoratieve betekenis: een jaar met elegantie (een synoniem voor ‘mager’ of ‘dun’) en strenge tannines (een milde omschrijving voor ‘groen’ en ‘onrijp’). 2004 is absoluut geen Parker-jaar, daarvoor missen de wijnen de superconcentratie en het alcoholgehalte. Het fruit is niet van het voluptueuse en warme type maar veeleer verfrissend en gevarieerd. Daarom kunnen we 2004 een typisch Bordeaux-jaar noemen, niet zozeer omdat de wijnboeren een terugkeer naar de bron hebben ingeluid, maar omdat moeder natuur het zo heeft geregeld. Geen blockbustertoestanden of concourswijnen maar drinkwijnen om van te genieten.

Witte wijnen

De droge witte wijnen zou men in twee groepen kunnen onderbrengen: een eerste groep met voornamelijk florale aroma’s, de tweede met exotisch en tropisch fruit en waarvan de wijnen meestal een opvoeding op de lies hebben doorgemaakt. Karakteristiek voor de witte Bordeaux 2004 is zijn fraîcheur en elegantie. Positief is ook dat het overdreven gebruik van nieuw hout de laatste jaren duidelijk is teruggeschroefd, ook in 2004. Ook de zoete wijnen hebben een mooie fraîcheur, goede zuren en voldoende concentratie (hier werden geen hoge rendementen gehaald). De châteaux die geplukt hebben met voldoende botrytis, vooral in de tweede helft van september en afhankelijk van het werk in de wijngaard, hebben mooie zoete wijnen gemaakt. Waar de oogst 2003 sauternes voortbracht met een ‘style baroque’ is 2004 veeleer een ‘style gothique’.

Geen unanimiteit

Er zijn millésimes die unananiem als groot worden bestempeld. Over kleine jaargangen bestaat vaak ook geen enkele discussie. Zogenaamde ‘goede’ millésimes zijn stof voor een open-debat-cultuur. Ook 2004 valt binnen deze laatste categorie. Nog nooit heb ik tijdens de laatste tien oogstjaren in Bordeaux zoveel grote meningsverschillen horen ventileren als dat het geval was voor het millésime 2004. Journalisten kunnen het roerend oneens zijn over dezelfde wijnen…. En toch blijven het meestal goede vrienden! Waar voor de ene de rechterover met Saint-Emilion en Pomerol het best was geslaagd, was voor de andere de linkeroever met Médoc en Graves meer succesvol. Niet dat we de gulden middenweg willen bewandelen, maar naar mijn persoonlijke mening heeft Bordeaux 2004 geen absolute winnaar als we ons tot de beide oevers beperken. Evenmin is er, zoals in 2003 met de appellation Saint-Estèphe, op de linkeroever een appellation die opvallend beter scoort in 2004. Niet zo verwonderlijk gezien het afwezig blijven van extreme klimatologische omstandigheden. De gunstige nazomer, typisch voor de Bordeaux-regio, heeft op het einde heel wat kunnen goedmaken.

Prijsdaling in het vooruitzicht

Bij elk nieuw oogstjaar wordt nieuwsgierig uitgekeken hoe de prijzen zullen evolueren ten opzichte van vorig jaar. Iedereen kijkt zowat naar iedereen behalve Jean-Luc Thevenin, eigenaar van Château de Valandraud (Saint-Emilion Grand Cru), en een van de duurste garagewijnen uit Saint-Emilion. Hij lanceert zijn 2004 aan 75€ de fles tegenover 140€ in 2003: een daling met maar liefst 50 procent. Meteen willen we de wijnliefhebber verwittigen dat deze ‘prijsdaling hors concours’ helemaal niet representatief zal zijn voor de ganse Bordelese marktsituatie. Ongetwijfeld moet de reden hiervan worden gezocht bij de onverkochte millésimes 2001, 2002 en 2003. Anderzijds is er de afwachtende houding van de wijnamateur die bij het einde van het millenium en de aankoop van de 2000 diep in de portemonnee heeft moeten tasten. Daar bovenop is er de recordopbrengst van 2004 die de prijzen extra onder druk houdt. De wijnmarkt is duidelijk gekalmeerd en kent meer dan zo maar een dipje. Algemeen wordt een prijsdaling tussen nul en vijftien procent verwacht. Château Gruaud Larose was één der eerste grands crus classés die zijn nieuwe prijs bekend maakte: 18,5€ tegeover 20€ in 2003, Château Citran aan 6,90€ in 2003, nu aan 6,70€. Chasse Spleen daalt met ongeveer 7 procent. Zoals steeds zijn er een paar uitzonderingen op de algemene regel. Zo voorspelde Denis Durantou van l’Eglise Clinet, een gerenommeerde Pomerol, een prijsverhoging voor zijn 2004 te zullen toepassen. Deze talentvolle en eigenzinnige wijnmaker is niet bereid om alle moderne trends bij het wijnmaken zomaar te volgen. Bij hem onder andere geen malolactaatgisting op barrique om de wijn vlugger drinkbaar te krijgen om hem aan de pers voor te stellen. Bordeaux wordt wel eens verweten duur te zijn. Niet steeds ten onrechte. Nochtans getuigt het van kortzichtigheid alle schuld in de schoenen van Bordeaux te schuiven. Ook Italië met Piemonte en Toscane op kop, Spanje met Priorato en Rioja zijn niet bepaald voorbeelden van weggeefprijzen. Ook daar worden prijzen gevraagd die niet voor Bordeaux moeten onderdoen, integendeel. Maar hoge bomen vangen veel wind en gans Bordeaux lijdt onder het imago van exuberante prijzen die slechts door een klein percentage van de châteaux worden toegepast.

Degustatienotities

8.5 Yquem Mooie botrytis kleur, ook de neus is door botrytis getekend met honing en perzik, wat kokosnoot en fijne kruiden, geheel etaleert complexiteit Romige maar frisse aanzet, mooie diepte en verfijning, hout volkomen versmolten, zeer goede lengte; een combinatie van de vettigheid van Yquem 98 met de finesse van Yquem 96 Nauwelijks een opbrengst van 3 hl per ha !! Deze degustatie van Yquem 2004 was een primeur binnen de primeurs: het was de allereerste keer dat Yquem in primeur aan de pers werd voorgesteld. Met de nieuwe eigenaar LVMH zijn er nu ook nieuw wetten van toepassing. 8.5 Clos Haut-Peyraguey Goudgele kleur, mooie botrytis, rijpe perzik en tropisch fruit, gereserveerde expressie met onderliggende finesse, zeer mooie aanzet met vulling en massa’s fruit, frisse zuren, heeft diepte en grote lengte, een combinatie van fijne vulling en elegantie, eindigt met een zeer lange afdronk, zeer fraaie sauternes 8+ Rayne Vigneau briljante kleur, tropisch fruit met veel citrus en pompelmoes, elegant en verfijnd, verweven met goed gedoseerd hout, elegante onderbouw met uitstekende balans, accent ligt op verfijning en harmonie, fraaie lengte 8.0 Guiraud Strogele kleur, sterk aromatische neus met rijpe fruitnuances, noties van boenwas en botrytis, hout volledig ingewerkt, krachtige en volle aanzet gekoppeld aan een harmonieus middengebied, lange finale met sappig fruit, zoet blijft volledig op de achtergrond 8.0 Lafaurie Peyraguey Strogeel, mooie neus met de finesse van botrytis, rijp en elegant met bescheiden goed geïntegreerd nieuw hout, zeer mooie fruitondersteuning, diep en evenwichtig 8.0 Rieussec Gereserveerde finesse met versmolten houtimpressies, heeft zowel diepte als verfijning, elegantie en vulling zijn harmonieus verweven, complex, lange finale met nahangend fruit 8.0- Suduiraut Licht strogele kleur, hopen lychees en citrus, verfijnd, hout is op dit moment iets nadrukkelijk aanwezig maar wordt niet dominant, elegant, goede balans met meer het accent op elegantie en finesse dan op kracht, mist toch ietwat de botrytis van de beste sauternes 8.0- Doisy Daëne Mooie en intense fruitneus, verweven met botrytis en versmolten hout, met fruit gestoffeerde grip, diepte en breedte, frisse en lange finale, zoet blijft volkomen op de achtergrond 8.0- Coutet Discrete maar toch verfijnde neus, heeft zowel diepte als verfijning, gereserveerde lengte met noties van sinaasappelschil, prototype van een fijne Barsac 7.5+ D’Arche Combinatie van specerijen en peperkoek, vrij discreet maar met zekere verfijning, uitstekende balans met de verfijning van botrytis, harmonieuze finale waarin de kruidigheid van de neus weerkeert 7.5 La Tour Blanche Discrete neus die wat de breedte en diepte van de betere sauternes ontbreekt, de smaak bevestigt de neus: primair zoet ruimt iets te weinig naar finesse en diepte, goed maar al betere wijnen van dit château geproefd 7.5 Nairac Strogeel, bescheiden neus maar toch met voldoende elegantie en diepte, smaak blijft op dit moment wat achter op de neus, lijkt in een gesloten periode te zitten 7.5 De Fargues Goudgeel, lychees en honing, goede diepte met integratie van nieuw hout, wat mollige onderbouw die ietwat variatie mist waardoor de finale een iets lome indruk achterlaat 7.0+ De Malle lichtgeel, bescheiden neus met citrus en perzik, fruit primeert, verfijnd zoet met goede fraîcheur en frisse finale, accent op elegantie 7.0 Sigalas Rabaud Goudgeel, vrij gesloten maar met nauwelijks botrytis, kruidige aanzet met sterke getoaste houtimpressies die tot in de finale nahangen, disharmonie tussen fruit en het hout, maakt zijn potentieel niet waar 6.5 De Myrat Rijpe citrus, honing en karamel, heeft vulling maar mist toch wat aanvullende diepte, kruidige finale met iets te dominant hout 6.5 Lamothe Despujols Strogeel, aangenaam fruit dat het midden houdt tussen botrytis en citrus, behoorlijke balans en diepte met noties van limoen in de finale 6.5 Bastor-Lamontagne Lichtgeel, combinatie van citrus, pompelmoes en citroen, lichtvoetige structuur met goede fraîcheur die de diepte van botrytis ontbreekt, voor liefhebbers van matig en verfrissend zoet 6.0 Doisy Védrines Suau Romer du Hayot Caillou Lamothe Guignard Filhot Pomerol 8.0 Petrus Gemiddelde kleur met iets brede rand, reeds een vrij expressieve neus met verfijning en raffinement, hout blijft op de achtergrond, aanzet met veel rijp fruit en een zoete kern, soepele en evenwichtige onderbouw, evenwichtig, gestructureerde tannines, een goede maar geen grootse Petrus die al vrij toegankelijk is en de dimensie en ruggegraat van de grote jaren ontbreekt 8.0 La Fleur Petrus Heerlijke neus met subtiel fruit en grote finesse, rijpheid gekoppeld aan een grote fraîcheur, mooie suave aanzet met massa’s fruit en diepte, smaakvolle en rijpe tannines met een lange afdronk, zeer geslaagd, overstijgt het niveau van de vorige jaren 8.0 L’Evangile Gemiddelde kleur, stijlrijke neus met verfijnd fruit, subtiel en rijp, hout werkt volkomen ondersteunend, suave rondeur met gemiddelde concentratie, harmonieuze onderbouw en rijpe smaakvolle tannines, matige extractie met respect voor terroir 8.0 Trotanoy gemiddelde kleur, fijnzinnige neus, bloemig en mineralig tegelijk, ras en fraîcheur, romige aanzet met fruit doorweven, harmonieus middengebied en tannines met structuur en lengte, toont zoals vorige jaren de klasse van een uitstekend terroir 8.0 L’Eglise Clinet diepe kleur, rijp fruit met diepte en finesse, nieuw hout duidelijk aanwezig maar blijft door het fruit ingepakt, gereserveerde aanzet die ruimt naar voldoende diepte in het midden samen met een verfrissende aciditeit, goede voortzetting die uitmondt in een verfijnde tanninestructuur, een klasrijke pomerol met reserve en potentieel die tijd nodig heeft om te ontwikkelen 8.0- Hosanna minder open neus dan La Fleur Petrus, zoet fruit maar hout iets meer geprononceerd, fijn maar iets frele onderbouw, evenwichtig en redelijk lang 8.0- Beauregard rijpe neus met subtiel en geschakeerd fruit, elegant en verfijnd, de elegantie en het ras worden met een discrete houttoets doorweven, romige aanzet met goed rijp fruit, middengebied goed gestoffeerd, evenwichtig, pomerol met harmonie en fraîcheur, bevestiging van de progressie die de laatse jaren op Beauregard is gemaakt, een compliment voor wijnmaker Vincent Priou 7.5 La Conseillante gemiddelde kleur, een combinatie van braambessen en frambozen, heel flatterend maar mist toch ietwat diepte (rendement ?), smakelijke en fijne pomerol die toch grip en stoffering mist, licht afgescheiden tannines 7.0+ Vieux Château Certan rood fruit dat enigszins wat dimensie ontbreekt met licht groene cabernettonen, vrij goede grip die echter wat vulling mist in de voortzetting, tannines blijven niettemin gebonden, goede maar geen grote Vieux Château Certan, lijkt meer potentieel te hebben (monster?) 7.0 La Croix de Gay flatterende neus met expressie van rijp fruit, hout werkt ondersteunend, geen krachtige maar ronde en soepele wijn die naar elegantie streeft, aangenaam 7.0 Clinet diepe kleur, zwart fruit maar met flinke dosis hout, extract, zoete aanzet met karamel en sterke toasting, zeer kruidig in het middengebied, heeft materie maar de sterke toasting heeft een drogend effect in de finale, zoals gewoonlijk kiest Clinet voor vrij sterke extractie en gebrande aroma’s 7.0 Gazin gemiddelde kleur, neus met rood fruit dat echter een groen tintje vertoont, middelmatige concentratie en tannines die de neus qua rijpheid bevestigen, niet bij optimale rijpheid geoogst 7.0 La Pointe diepe kleur, mokka en koffie met gebrande toetsen maar ook zwart fruit, kruidige maar gevulde onderbouw, tamelijk krachtig, tannines ietwat streng, mocht iets minder geëxtraheerd zijn 7.0 Petit Village gesloten maar een niet volledig toegedekte groene toets, mist wat vlezigheid en rijp fruit in het middengebied, vrij strenge tannines, niet volkomen rijp, moet beter kunnen 7.0 Latour fijne, elegante neus, heeft structuur en evenwicht maar mist toch de diepte van de betere jaren 7.0 Certan Marzelle zwarte kers, verfijnd, elegant maar voldoende diepgang, rijp fruit en kruidige finale met lengte 6.5 La Grave een ietwat lichte verdunde fruitexpressie die door de smaak wordt bevestigd, mist volume en eindigt met strakke tannines, schiet te kort ten opzichte van vorige jaren (rendement?) 6.0 Bourgneuf Lafleur Gazin La Cabanne Saint-Emilion 8.5 Cheval Blanc diepe kleur, vrij gereserveerde neus met onderliggende finesse van rijp fruit, heeft iets romigs van het nieuw hout dat volledig is geïntegreerd, romige en zelfs ietwat voluptueuze aanzet met goede vulling in het midden, uitstekende zoet-zuur balans en rijpe tannines, op het einde van de finale manifesteert zich wat chocoladebitter dat mettertijd zal versmelten, stijlrijke wijn 8.5 Tertre Roteboeuf schitterend fruit met een combinatie van zwarte bosbessen en kersen, enorme diepte en weergaloze fraîcheur, het nieuw hout is volkomen ondergeschikt aan het fruit, diep en complex, ronde en lichtjes zoete aanzet die opent naar een rijke onderbouw met verfrissende zuren, een lange finale die wordt gevuld met rijpe smaakvolle tannines met een aangenaam bittertje van zwarte chocolade, heerlijk! 8.0+ Beau-Séjour Bécot levendig mooie kleur met paarse meniscus, schitterende neus met verfijnde fruitexpressie, subtiel en elegant, zeer zuiver en rasvol, romig zoete aanzet met fruit doorweven, rijp en elegant en toch goed gestoffeerd, fijne tannines met een puntje bitter dat door het fruit blijft gedekt, lange afdronk, zeer mooie wijn 8.0+ Figeac diepe kleur met dunne meniscus, klasrijke neus met intens zwart fruit, vanille en fraîcheur van uitgerijpte cabernet franc, goede grip met fruit en een fijne kruidigheid, ruimt naar diepte en wint aan breedte in het middenstuk, compacte maar rijpe en ingebouwde tannines, volledig door fruit gedekt, uitstekende balans staat garant voor een lang bewaarpotentieel 8.0 Clos Fourtet flatterende neus met hoogtonige finesse, subtiele fruitkorf aangevuld met de verfijnde aroma’s van nieuw hout, romige aanzet met sappig en tegelijk zoet fruit, diep en elegant, het geheel wordt ondersteund met smaakvolle en rijpe tannines, stijlrijke wijn met de status van een premier grand cru 8.0- Trottevieille intense kleur, vrij gesloten maar bij verluchten ontstaat vooral zwart fruit, hout goed versmolten, heeft tamelijk veel materie maar de onderbouw blijft door de frisse zuren doorweven, smaakvolle en rijpe tannines met een aangenaam bittertje, bevestiging van de kwalitatieve sprong van de laatste jaren 8.0- Pavie zeer diepe kleur met nauwelijks een meniscus, zwart fruit gemengd met kaneel en zoethout, fruit van het warme type, zeer zoete en kruidige aanzet met een hoge dosis aan gebrande toetsen van het nieuw hout, heeft materie maar ook heel wat extract, vrij drogende finale met een hoge dosis bitter, een krachtige wijn met veel extract en hout die de vaste ingrediënten vormen van Pavie en hem wat voorspelbaar maken 8.0- Magdeleine de tegenpool van Magdeleine, een gemiddelde kleur met vrij brede meniscus, fijnzinnige neus met framboos en rood fruit, zacht en rijp, charmerend, romige zoete aanzet met rijpe merlot-expressie, perfecte balans die steunt op matige extractie en rijp fruit, niettegenstaande de vrij soepele tanninestructuur toch een fraaie lengte, beperkt bewaarpotentieel 8.0- La Serre mooie neus met een opvallende fraîcheur die eigen is aan de wijnen van het kalkplateau, bloemig en fruitig tegelijk, perfecte balans tussen fruit, moelleux en zuren, een zeer suave onderbouw die overgaat in verfijnde tannines, zeer geslaagde La Serre 8.0 Larcis Ducasse zeer diepe kleur, fraaie neus met rijp zwart fruit, zowel breed als diep, gekoppeld aan rijpheid en fraîcheur, ronde fruitgedragen aanzet die overgaat in een gestoffeerd middengebied, wijn met structuur, concentratie en lengte, de beste Larcis Ducasse sinds jaren onder de huidige leiding van Nicolas Thienpondt 8.0- Cap de Mourlin diepe kleur, knappe neus met rijp fruit, breed en diep, perfect aangevuld met nieuw hout dat voor een supplementaire aromatische aanvulling zorgt, romige aanzet met zacht rood fruit, blijft fris tot in de finale, gestructureerde tannines die volkomen door het fruit worden gedekt, charmant maar toch voldoende diepgang, zonder meer de beste Cap de Mourlin ooit gemaakt 7.5 Pavie Macquin zwart fruit dat wordt aangevuld met mokka en karamel, nieuw hout duidelijk aanwezig, goede grip met fruit en materie, stevige maar gebonden tannines, geheel komt op dit moment iets strak over maar de wijn bezit voldoende inhoud om positief te evolueren 7.5 Franc Mayne rijp rood fruit met goede concentratie, homogeen en flatterend toont zowel materie als charme en ruimt naar diepte, gestructureerde tannines met lengte, bewaarpotentieel 7.5 Canon-La-Gaffelière goed fruit, niet opulent doch voldoende rijp om de kruidige aroma’s van het hout te overtreffen, gevulde onderbouw met een evenwichtige structuur, tannines voldoende rijp en geïntegreerd, bewaarpotentieel 7.5 Belair diepe kleur, zwart fruit met dominerend zwarte kers en bramen, aangevuld met aroma’s van cacao en zoethout, aanzet ietwat getoast door het nieuw hout maar voldoende fruit om de tannines in te binden, lijkt iets meer geconcentreerd en getoast dan gewoonlijk 7.5 Angelus zeer diep, zwart fruit maar ook veel zoethout en kruidige tonen van het nieuw hout, zoet tot zeer zoete aanzet, middenrif met wat massieve allures en een hoge dosis bittere chocolade, lijkt wat teveel op extract te hebben gewerkt waardoor de finale wat streng en drogend overkomt 7.5 Grand Pontet diepe kleur, zwart fruit dat naast zijn weelderige rijpheid ook fraîcheur uitstraalt, het hout blijft goed versmolten, het sprankelende fruit primeert in de aanzet, uitstekend evenwicht dat uitmondt in een rijpe en smaakvolle finale gestoffeerd met rijpe tannines, zeer mooie klassieke wijn 7.5 Balestard La Tonnelle verfijnde fruitexpressie met elegantie en gedoseerd hout ondersteund, zuivere en redelijk gevulde onderbouw die opent naar frisse zuren en een finale geschraagd door rijpe tannines, goed gevinifieerde wijn met oog voor elegantie 7.5 Canon pruimen en warme fruitneus met een lichte alcoholimpressie, vanille van het nieuw hout, ietwat warme aanzet die refereert naar de neus, matige materie met een kruidige finale waarin het hout iets domineert 7.5 Beauséjour gereserveerde, eerder wat lactische neus met lichte florale impressies, redelijke constitutie zonder al te veel diepgang, gebonden tannine met matige tot goede lengte 7.5 La Tour Figeac vlierbessen en rood fruit, lijkt in het begin iets gestoofd maar wint aan frisheid en diepgang bij verluchten, middelmatige concentratie maar met goede balans, voldoende rijp, op dit moment nog iets te veel door hout getekend, heeft evenwel potentieel 7.5 Laroze sprankelend fruit met opvallende fraîcheur, vooral zwarte kers, zoete en smakelijke aanzet met hopen fruit, uitstekende vulling en breedte, rijpe geïntegreerde tannines, zeer geslaagde Laroze 7.5 Guadet Saint Julien zeer diepe kleur, zwart fruit met intensiteit en diepte, volle aanzet met veel fruitexpressie, krachtig en gevuld middenrif, stevige en compacte tannines die door het fruit blijven gedekt, Guadet Saint Julien heeft een nieuwe weg ingeslagen: meer concentratie en diepte, nu enkel opletten dat men niet te ver gaat in de extractie 7.5 Cadet Piola mooie expressieve neus met een combinatie van rood