2020 was in België wijnbouwkundig geen gemakkelijk jaar, met extreme weersomstandigheden (hagel, regenbuien, valwind, vorst) tegen het canvas van een warm en droog jaar. De oogst is relatief beperkt maar kwalitatief goed tot zeer goed.

• Winter: De winter was eerder warm met een gemiddelde temperatuur van 6,3° (versus 3,6° gemiddeld). Vooral op droge bodems liepen de druivelaars vroeg uit en daardoor werden ze extra blootgesteld aan vorstrisico.
• Lente: een extreme lente die zeer droog en nog veel zonniger was. We breken zelfs het record zonneschijnduur van 2011 met 740 uur versus 707 uur. Toch trad er op bepaalde plaatsen zoals in de Limburgse Maasvallei en in het West-Vlaamse Heuvelland nachtvorst op waaronder sommige wijngaarden te lijden hadden. Ondanks de droogte waren er soms heftige buien, bijvoorbeeld in het Antwerpse, waardoor onregelmatige trosvorming optrad.
• Zomer: ook de zomer was warm en droog, zij het niet zo extreem als de lente. We startten half juni met hier en daar natte periodes waardoor er wat misbloei optrad. Maar door de warme en droge lente hadden de druiven een voorsprong opgebouwd en een vroege oogst kondigde zich aan. De hittegolf in augustus zou dit enkel nog versnellen. Een bijkomend effect van de hitte: de druiven bleven klein en bleken ook een gegeerde prooi voor wespen en bosduiven… de opbrengst zou dus laag uitvallen. Lokaal waren er extreme weersomstandigheden zoals hevige en terugkerende hagelbuien en schadelijke valwind.
• Herfst: de herfst schreef zich in in de logica van het jaar: droog en warm, een uitzonderlijke hevige regenbui zoals op 26 september (30l/m²) niet te na gesproken. De oogst was vroeg: zo oogstten de meeste wijnbouwers het merendeel van de druiven tussen half september en half oktober, waar er normaliter niet voor oktober begonnen wordt.

Peter Doomen