Oprichting

De huidige Vlaamse Wijngilde groeide uit het samensmelten van de in 1968 opgerichte vereniging in het West-Vlaamse Torhout en de latere afgesplitste vereniging “De Wijngilde”. Aan de basis van “De West-Vlaamse Wijnproeversgilde” lag een oproep in de kranten het Nieuwsblad en de Standaard aan allen die ertoe bereid waren samen gezellig wijn te proeven. Een aantal enthousiaste wijnliefhebbers waaronder stichter voorzitter Raph Eeckhout, de heer en mevrouw Dierckx, de heren E. Decamps en A. Driessens en de heer Robert Lingier, waren de bezielers van het eerste uur. Nauwelijks van de grond gekomen viel deze groepering uiteen in twee gilden, met name “de Wijngilde” met kernen in Kortrijk, Antwerpen en Gent en “de Vlaamse Wijnproeversgilde”, met kernen in Oostende, Aalst en Brussel. Op 12 november 1971 kwam de fusie van beide gilden en kreeg de Vlaamse Wijngilde haar definitieve vorm. Van dat ogenblik kent ze een voortdurende opgang. Dank zij de belangeloze inzet van diverse bestuursorganen is de Vlaamse Wijngilde uitgegroeid tot een organisatie die ook op Europees niveau een zekere faam heeft verworven.

Structuur

De Vlaamse Wijngilde bestaat uit gewestelijke afdelingen, die commanderijen worden genoemd. Elke commanderij heeft haar eigen bestuur, dat de klassieke functies omvat. Boven de commanderijen die overigens een ruime autonomie genieten staat als overkoepelend orgaan het nationaal bestuur, dat op zijn beurt bestaat uit een nationaal comité en een raad van bestuur.

Doel

De voornaamste activiteit bestaat in het organiseren van proefavonden met als doel het theoretisch en praktisch aanscherpen van de wijnkennis van haar leden. Elke commanderij houdt er minstens vijf per gildejaar.